Próżno szukać człowieka, który nie lubiłby otrzymywać prezentów. Na ogół wszyscy lubimy niespodzianki. Zarówno dawanie, jak i otrzymywanie prezentów, daje nam ludziom ogromną radość i satysfakcję. Każdego roku istnieje wiele okazji, które dają szansę na to, by kogoś obdarować prezentem, lub samemu zostać obdarowanym. Najczęściej mowa tu o jakichś drobiazgach i przedmiotach, które nie stanowią dużej wartości materialnej. Jest natomiast kilka okazji w życiu człowieka, kiedy wartość prezentów, które otrzymuje się od bliskich osób, jest już znaczna. I choć nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, może to rodzić pewne zobowiązania podatkowe.
Mowa tu o darowiznach
Urząd Skarbowy dokładnie definiuje na swoich stronach internetowych co należy traktować jako darowiznę oraz z koniecznością zapłaty jakiego podatku się to wiąże. Czym w takim razie jest darowizna zgodnie ze stanowiskiem skarbówki? Uznaje się za nią zarówno pieniądze jak też różnego przedmioty materialne. Do tych ostatnich zalicza się zarówno nieruchomości (w postaci domu, mieszkania, garażu czy jakiegokolwiek innego lokalu mieszkalnego lub niemieszkalnego) jak też ruchomości, takie jak chociażby samochód. Aby móc nazwać dany prezent darowizną muszą być spełnione dwa warunki.
Osoba, która jest darczyńcą musi być prawowitym właścicielem wręczanej sumy pieniędzy lub konkretnej rzeczy i wręcza ją ona osobie obdarowywanej bez oczekiwania jakiejkolwiek formy zapłaty. Jest to więc dar bezinteresowny, który nie wiąże się z koniecznością zapłaty lub zwrotem danej rzeczy lub kwoty pieniędzy. Jest to świadczenie bezpłatne. Jeśli wartość tak przekazanej darowizny jest wyższa niż ściśle ustanowiona w przepisach, to osoba obdarowana musi koniecznie zgłosić fakt jej otrzymania w urzędzie skarbowym.
Udostępnione są w tym celu specjalne formularze podatkowe. Nie wywiązanie się z tego obowiązku może wiązać się z bardzo nieprzyjemnymi konsekwencjami w momencie, kiedy urząd skarbowy w jakiś sposób dowie się o otrzymanej darowiźnie, która nie została udokumentowana i poprawnie zgłoszona. I nie ma tutaj absolutnie żadnego znaczenia, czy przyczyną zaniechania był brak świadomości istnienia tego obowiązku, czy też celowe zatajenie.
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy ile wynosi podatek od darowizny i z tego powodu może mieć skłonność do ukrywania tego faktu. Tymczasem okazuje się, że w wielu sytuacjach konieczność zapłacenia podatku zostaje zniesiona. Ważne jest jednak dopilnowanie kilku szczegółów. Na przykład w przypadku mieszkań, domów czy innych nieruchomości, to najczęściej osobami darującymi jest ktoś z najbliższej rodziny, głównie rodzice. Są to osoby, które znajdują się w tak zwanej pierwszej grupie podatkowej. Oprócz rodziców i dziadków (wstępnych), znajdują się w tej grupie także zstępni (dzieci i wnuki), rodzeństwo, teściowie oraz małżonkowie własnych dzieci (zięć i synowa).
W takiej sytuacji ustawodawca przewiduje całkowite zwolnienie z konieczności płacenia podatku. Jedyne co należy zrobić, aby móc skorzystać z tego zwolnienia jest to, aby darowizna była prawidłowo udokumentowana oraz żeby zgłosić fakt jej otrzymania na odpowiednim druku w ściśle określonym terminie od momentu jej przekazania. Jeśli chodzi o udokumentowanie, to w przypadku na przykład mieszkania konieczne będzie sporządzenie odpowiedniego aktu notarialnego. Jeśli przedmiotem darowizny była gotówka to konieczne jest, aby została ona przelana na konto na bankowe.
Warto również mieć na uwadze fakt, że konieczność zgłoszenia darowizny zachodzi dopiero od pewnej ściśle określonej kwoty. Dla każdej grupy podatkowej jest to inna wartość. Wartość tę podaje się jako sumę wszystkich darowizn udzielonych pomiędzy danymi osobami do jakich doszło w ciągu ostatnich pięciu lat. Przy czym wszystkie muszą być prawidłowo udokumentowane, w sposób wspomniany wyżej. Dopiero przekroczenie tego limitu w dowolnym momencie tych 5 lat wiąże się z koniecznością zgłoszenia.
Aby zgłosić otrzymaną darowiznę wypełnia się jeden z druków, które bez problemu można otrzymać w każdym urzędzie skarbowym. Są one także dostępne w internecie, więc można je bez problemu znaleźć, wydrukować i wypełnić w zaciszu domowym i dopiero wtedy udać się do urzędu. Jeśli darowizna została przekazana w pierwszej grupie podatkowej to należy wypełnić druk SD-Z2, a jeśli pochodzi od osób z pozostałych grup podatkowych wtedy właściwych drukiem, który trzeba wypełnić jest SD-Z3. Na złożenie prawidłowo wypełnionego druku jest aż 6 miesięcy. Warto dopilnować tego terminu, aby móc skorzystać ze zwolnienia.
