Bogota to stolica Republiki Kolumbii, położona w centrum kraju na skłonach Kordyliery Wschodniej ( 2640 m n.p.m. ). Bogotę o powierzchni 600 km2 zamieszkuje 1 697 000 osób, co stanowi 10% ogółu ludności Kolumbii. Skład mieszkańców stolicy przedstawia się następująco: Metysi ( około 50% ), potomkowie europejczyków ( 26% ), Mulaci ( 15 – 20% ), Murzyni ( 1,5 – 2% ). Bogota została założona w 1538 roku przez hiszpańskiego gubernatora Gonzalo Jimenez de Quesada. Od 1717 roku była stolica hiszpańskiego wicekrólestwa Nowej Grenady, do którego należały oprócz Kolumbii, Panama i Ekwador. W 1810 roku w Bogocie wybuchło powstanie przeciw panowaniu hiszpańskiemu, a 1813 roku ogłoszono deklarację niepodległości Kolumbii. Ostateczne uwolnienie Bogoty spod władzy hiszpańskiej nastąpiło w 1819 roku, kiedy jeden z przywódców ruchu narodowowyzwoleńczego w Ameryce Łacińskiej, Szymon Bolivar, przybywszy na czele swych oddziałów z Wenezueli, rozbił wojska hiszpańskie. Po tym zwycięstwie powstało federacyjne państwo Wielka Kolumbia – z Szymonem Bolivarem na czele i stolicą w Bogocie.
